سیاست جوانگرایی در اصناف با چالشها و فرصتهایی روبرو است که در مجموع و به علت عدم روشن سازی نظری این سیاست، امروزه سیاست جوانگرایی در اصناف ایران با مشکلات نظری و اجرایی مختلفی مواجه است؛ لذا به همین دلیل است که این سیاست در اصناف با مخالفین سرسختی روبروست که صرفاً از جهت چالشها به این موضوع نگاه میکنند و فرصتهای فراوان جوانگرایی در اصناف را مورد توجه قرار نمیدهند. به نظر میرسد تا با نگاهی علمی و دقیق به موضوع و احصاء چالش و فرصتهای موجود در این مورد، بتوان به یک جمعبندی درست در مورد سیاست جوانگرایی در اصناف رسید؛ لذا در ادامه به مهمترین چالشهای این سیاست اشاره میشود.
ضعف تجربه کاری
یکی از مهمترین براهین و علل عدم رغبت برخی از مسئولین به جوانان و سپردن امور خطیر به آنها، ضعف تجربه کاری و عملیاتی در حیطههای مختلف است که باعث شده مسئولین به جوانان اعتماد کافی در موضوعات مختلف را نداشته باشند. همچنین برخی از این مسئولین معتقدند اوضاع پیچیده سیاسی در ایران فضای خطیری را فراهم نموده که جوانان با توجه به ضعف تجربه سیاسی و صنفی واجرایی توانایی تصمیمگیری درست در این زمینه را ندارند.
به نظر میرسد این چالش با اتخاذ برخی تصمیمهای دقیق و راهبردی قابل حل است. با نگاهی به نظامات سیاسی دنیا میتوان راهکارهای منطقی و عقلانی خوبی در جهت رفع این دغدغه پیشنهاد داد. به عنوان مثال میتوان نیروی جوان و با استعداد و متخصص داخلی را مرحله به مرحله وارد روند فعالیتهای صنفی و اجرایی سازمانهای صنفی نمود. بی تردید برخی از مشکلات موجود در این زمینه انتخابات مهندسی شده و غیردقیق جوانان در سمتهای هیات مدیرها اتحادیه ها یا هیات رییسه اتاق است که از قبل آمادگی حضور در چنین جایگاهی توسط جوانان کسب نشده است؛ لذا با مدیریت روند جوانگرایی و مرحله به مرحله اجرا کردن آن میتوان علاوه بر استفاده از نیروی متخصص، جوان و پرتلاش کشور، جلوی برخی چالشها نظیر همین ضعف تجربه کاری و را گرفت.
نیروی جوانی که مرحله به مرحله از سطح متوسط مقدمات فعالیت در فضای صنفی ،و اقتصادی و فرهنگی را درک کند در یک افق کوتاهمدت میتواند با اتکا به هوش اجتماعی بالا و تلاش پرشور دوره جوانی، تجربه و توانایی خود در مراحل متوسط قبول مسئولیت بالا برده و خود را برای پذیرش مسئولیتهای جدی تر آماده سازد.
. عملکرد تند
یکی دیگر از چالشهای موجود در این مورد، قوت هیجانات و عملکرد تند جوانان در مقابله با اتفاقات و حوادث غیرمترقبه در زمینههای مختلف اجرایی و اقتصادی است که متناسب با حوزه فعالیت در اصناف مورد خدشه واقع میشود. برخی تجربههای بد این زمینه باعث شده تا مسئولین با سیاست جوانگرایی موافق نباشند و مطلقاً آن را به ضرر منافع اصناف و کشور بدانند. بدون شک دغدغه این مسئله دغدغه درست و مهمی است که در صورت عدم پرداختن به آن سیاست جوانگرایی را با چالش جدی مواجه میسازد.
بدون شک یکی از مهمترین ویژگیهای روانی دوره جوانی، احساسات پرشور و عملکرد هیجانی آنهاست که در عرصههای کلان میتواند مشکلآفرین باشد.
همانطور که از پیش اشاره شد این چالش نیز با توجه به راهکار پیشنهاد قابل حل خواهد بود. بدون شک احساسات و هیجانات جز ویژگیها غیر قابل انکار دوره جوانی است که شاید بتوان علت اصلی را در همان مؤلفه عدم تجربه کافی و اتکا به شور جوانی دانست. این شور و احساسات مذموم نیست، بلکه در برخی مواقع موجب رشد چشمگیر خروجیها و کیفیت روند کاری خواهد شد؛ به شرطی که این شور و هیجان در مسیر درست صرف شود؛ لذا به نظر میرسد با حضور مرحله به مرحله جوانان در مناصب و ارکان اصناف ایران بتوان از چالشها و مسائلی که ممکن است به واسطه عدم تجربه و هیجانات دوره جوانی پیش آید جلوگیری کرد.
فرصتهای جوانگرایی
حال علاوه بر چالشها و مسائلی که در مورد حضور جوانان در مناصب مختلف اصناف وجود دارد، نقش کلیدی و مؤثر جوانان در زمینهها نیز غیر قابل انکار است؛ لذا به نظر میرسد بیانصافی است تا در مورد سیاست جوانگرایی صرفاً به چالشها پرداخته شود و نقاط مثبت و فرصتهای این موضوع مورد بررسی قرار نگیرد. حال در ادامه به برخی از فرصتها و نقاط مثبت جوانگرایی پرداخته میشود تا فواید و آثار مثبت این سیاست برتاب پیدا کند.
استفاده از شور جوانی و پشتکار
یکی از اساسی ترین ویژگیهای دوره جوانی را میتوان شور جوانی و توانایی تلاش فراوان دانست. این ویژگی دوره جوانی میتواند کیفیت و کمیت انجام فعالیتهای مختلف در عرصههای متفاوت را افزایش دهد.
خلاقیت و ابتکار
از دیگر خصوصیات جوانان این سرزمین میتوان به خلاقیت و ابتکار آنان در عرصههای مختلف صنفی و اجرایی اشاره کرد که نادیده گرفتن آن ظلم بزرگی به منافع اصناف کشور و آینده نسل جوان انقلاب است. رشد روزافزون سطح علمی و عملی جوانان در عرصههای مختلف علمی، فنی و اجرایی کشور با توجه به تحریمهای ظالمانه علیه ملت ایران نشانگر همین قوه ابتکار و خلاقیت جوانان است. این خصیصه مهم باعث میشود جوان ایرانی هیچگاه در تنگناها قرار نگیرد و همیشه راه دومی را ابتکار کند. این مهم را میتوان در تلاشهای هستهای جوانان همین مرز و بوم مشاهده نمود. البته که قطعاً جوانان در همان سیکل مرحلهای که شرح آن گذشت باید تحت اشراف بزرگان و افراد باتجربه زیست کند تا نبوغ و خلاقیتها و شور هیجانی آنها به سمت مطلوبی راهنمایی گردد. با این ملاحظات جوانگرایی نه تنها یک تهدید، بلکه فرصتی برای افزایش کمیت و کیفیت فعالیتهای مختلف در عرصههای متعدد اصناف خواهد بود.
عدم محافظهکاری
نگاه محافظه کارانه و انحصاگرایانه عده ای در سازمانهای صنفی اعم از اتحادیه ها و اتاق اصناف را میتوان از آفتهای مهم در زمینههای مختلف حال اصناف دانست که ضربههای مهلکی به اصناف و اقتصاد این سرزمین وارد آورده است. برخی نیز برای توجیه ترس و خوف از دست دادن جایگاه خود با اسم محافظهکاری در صدد اقدامات انحصار گرایانه خود هستند. جونان، اما با توجه به همان روحیه مستقل و شور جوانی کمتر دچار آفت محافظه کاری منفی میشوند و بیشتر نظرات و ایدههای خود را به صورت آزادنه و بدون ترس بیان میدارند.
این رویکرد نیز اگر تحت اشراف فردی با تجربه مدیریت شود منجر به نتایج بسیار پرباری در عرصههای مختلف حضور جوانان خواهد شد. البته ممکن است برخی این روحیه جوانان را با بی پروایی و تندی مقایسه میکنند و معتقدند این روحیه باعث تنس و عدم بهبود فضای همکاری و تعامل در اصناف میشود. در پاسخ باید گفت مدیریت و ارشاد درست جوانان از این مشکل نیز میتواند جلوگیری نماید و روحیه غیر محافظه کارانه آنان را مدیریت کند تا به سمت بی پروایی غیرمنطقی سوق پیدا نکند.
نتیجهگیری
بدون شک قشر جوان امروزی در جامعه اصناف ایران یکی از مؤثرترین و مهمترین اقشار مؤثر جامعه است که خصوصیات و ویژگیهای منحصر به فردی را داراست که شاید در کمتر برهه تاریخی جوانان این سرزمین به این حد نقش مهم و مؤثری در اصناف، اقتصاد و اجتماع داشته باشند. جوانان امروزی با توجه به رشد فضای مجازی و رسانه ها، اطلاعات و سواد اجتماعی بالایی دارند و از جهتی نیز با توجه به شور جوانی، پویایی فعالی در زمینههای مورد تخصص خود دارند. البته بدون شک سیاست جوانگرایی با چالشها و آسیبهای مختلفی مواجه است که به برخی از آنان در آن نوشتار اشاره شد؛ اما نکته اساسی آن است که میتوان با اتخاذ تصمیمات و سیاستهای دقیق و راهبردی جلوی این مشکلات و آسیبها را گرفت و بهترین استفاده را از دانش، تخصص و پویایی جوانان به عمل آورد.
با توجه به آسیبهایی که در این نوشتار به آن پرداخته شد به نظر میرسد همه این مشکلات را با دو سیاست دقیق میتوان به فرصت تبدیل کرد و تمام قوت بالقوه جوانان این سرزمین را به نحو احسن مورد استفاده قرار داد؛
اول سیکل مرحلهای حضور جوانان در مناصب و مسئولیتهای صنفی و اقتصادی است
و دوم اشراف افراد متعهد، با تجربه و دلسوز است که جوانان تحت اشراف و راهنماییهای آنان علاوه تجربه افزایی و یادگیری، تلاش و قوت جوانی خود را در راه صحیح و بااصالتی مصروف دارند.
در پایان نیز باید به این نکته اشاره نمود که جوانان هر کشور، سرمایههای اصلی آن کشور هستند، لذا فرصت استفاده از نیروی عظیم جوانان را هیچگاه نباید کوچک شمرد.
خصوصا اینکه اکثر به قریب به اتفاق افراد صنفی جوان ودارای مدارک تحصیلی دانشگاهی میباشند.
- نویسنده : نام نویسنده بنا به درخواستش در "دبنا" محفوط می ماند"