علی توسطی در گقت وگویی با خبرنگار اتاق اصناف ایران بیان کرد: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به منظور گسترش فرهنگ پژوهش در کشور، شورای فرهنگ عمومی کشور ۲۵ آذر را به عنوان روز پژوهش نام‌گذاری کرد و از سال ۱۳۸۴، چهارمین هفته آذر به عنوان پژوهش و فناوری نامگذاری شد تا فرصتی برای ارج نهادن به مقام شامخ پژوهشگران و تحلیل گران و توجه به این بحث بنیادی باشد.

🔹 وی افزود: بدون تردید یکی از اصلی‌ترین کانال‌ها و مجراهایی که کشوری را به سمت توسعه سوق می‌دهد، پژوهش است و به ضرس قاطع می‌گویم که نیروی محرک توسعه همه جانبه پایدار، پژوهش است. کشورهای ثروتمند حوزه خلیج فارس لزوما، توسعه یافته نیستند آن‌ها صرفا ثروتمند هستند اما توجهی به پژوهش ندارند.

🔹 رئیس اتحادیه فروشندگان ماشین آلات کشاورزی، صنعتی و ساختمانی تهران خاطر نشان کرد: یک کودک برای رشد، پژوهش می‌‎کند تا راه رفتن و حرف زدن را یاد بگیرد. پژوهش اهمیت خود را از ابتدای تاریخ داشته است اما هنوز تعریف و نگاه واحدی به پژوهش در مجموعه‌ها و کمیسیون‌هایی که به اسم پژوهش و آموزش ایجاد شده‌اند وجود ندارد. پژوهش به معنای عام، بررسی و کاوش سخت کوشانه و هدفمند است. پژوهش باید ما را به واقعیت‌های نو برساند و تفسیر و تحلیل درستی را به شکل پدیداری و پدیدار شناسانه از آن مفهوم ارائه دهد.

🔹 وی تاکید کرد: «پژوهش» پیش زمینه آموزش و «آموزش» پیش نیاز تغییر و «تغییر» سنگ بنای توسعه و پیشرفت است. بنابراین اگر قرار است برای اصناف دوره های آموزشی بگذاریم، کمیسیون های پژوهشی یا پژوهشگران حوزه اقتصاد و اصناف باید پیش‌تر، ضروریات و الزامات آن را یافته باشند.

🔹 توسطی گفت: پژوهش یک فرایند منطقی و معقول است که هدف آن کشف روابط بین پدیده‌های مختلف است. زمانی که می‌خواهیم رابطه بین شیوع کرونا و کاهش سطح اشتغال در اصناف را به دست آوریم، با دو پدیده جداگانه کرونا و کاهش سطح اشتغال مواجه هستیم. هر کدام از این‌ها را می‌توان جداگانه بررسی کرد اما برای ارزیابی رابطه علت و معلولی آن‌ها باید کار پژوهشی بلد باشیم و تفاوت بین تحقیق کمی و کیفی را بشناسیم و از تفاوت سوال و مسئله آگاه باشیم.

🔹 وی ادامه داد: در مرحله آغازین هر تحقیقی باید مشخص شود که سوال داریم یا با مسئله‌ای روبرو هستیم و بر مبنای آن تحقیقات کمی و کیفی مشخص می‌شود؛ که هر کدام روش جداگانه‌ای دارند. بنابراین اگر گروه‌های پژوهشی اصناف با این مفاهیم آشنا نباشند و کاری را به عنوان پژوهش ارائه دهند، چه بسا در مسیر توسعه بیشتر از این که کمک کننده باشند، آسیب‌رسان شوند. سوال این است که آیا ما در حوزه اصناف، آزمایشگر و آزمایشگاهی داریم که مباحث موجود را مورد پژوهش قرار داده و نسخه ای ارائه دهند؟! لازم است تا از کمیسیون‌های مرتبط در تشکل‌های صنفی سوال شود که پروپزال ها، طرح تحقیق و نتایج دست آوردهایی داشته‌اند و کدام یک از آن‌ها مشکلی از اصناف رفع کرده است.

🔹 وی اظهار کرد: در قانون نظام صنفی یکی از کمیسیون‌های تخصصی، کمیسیون آموزش و پژوهش است که همین اسم هم اشتباه است. آنچنان که اشاره شد، باید ابتدا پژوهش کرد و بعد آموزش داد بنابراین اسم این کمیسیون باید پژوهش و آموزش باشد.

🔹 این دانش آموخته دکتری توسعه تصریح کرد: آنچه در اصناف می‌بینیم شبیه برخی از کارخانجات است که اشتباها به آن صنعت گفته می‌شود. برخی از این کارخانه‌ها، صرفا تولیدکننده محصول بوده و شایسته لفظ صنعت نیستند. صنایع، گروه تحقیق و توسعه (R & D) دارند و به طور مداوم‌بخشی از درآمد خود را صرف پژوهش می‌کنند. به همین ترتیب در اصناف نیز تا زمانی که مفهوم پژوهش روشن نشود، مشکلی رفع نخواهد شد و با هر نسیمی، اقداماتی شده یا قوانینی بدون تحقیق برای اصناف تصویب می‌شود که تاوان آن را جامعه می‌دهد.

🔹 وی افزود: گاها آمارهایی قدیمی مثلا در خصوص تولید ناخالص داخلی (GDP) اصناف ارائه می‌شود که ما آن را ۱۵ سال قبل ارائه دادیم و هنوز همان تکرار می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد در ۱۵ سال گذشته کسی تحقیقی در خصوص میزان تولید نالخص داخلی اصناف انجام نداده است حال اینکه این رقم به طور مداوم در حال تغییر است.