دریک روزهفته جاری دواجلاس اتاق اصناف ایران واتاق بازرگانی ایران تقریبا دریک ساعت شروع شد ه است. آنچه که در این دواجلاس رخ داده این است که پاسخ به این سوال است که چرا اعضای اتاق بازرگانی در ۶۰ کرسی حاکمیتی در مراکز تصمیم‌گیری حضور دارند ولی اتاق اصناف داشته هایش را هم از دست می دهد وبه فکر تخریب نقد کننده ورقیب است وفقط می خواهند هرجور شده تا آخر عمرشان رییس بماندد حتی اگر هیچ کارای نداشته باشند.

سال هاست که اصناف وروسای اتحادیه های صنفی که الان تلاش دارند باقی بمانند در مصاحبه هایشان اعتراض دارند که چرا در نهادهای تصمیم ساز وتصمیم گیر حاکمیتی آنها را راه نمی دهند. پاسخ بخشی از این چراها را فقط دریک اجلاس مرور می کنیم.

اتاق بازرگانی متشکل از اعضای تحصیلکرده و با تجربه ای است که اصل ومحور هرگونه سخنرانی هایشان پژوهش وتحقیق است. اعضای اتاق بازرگانی در جریان مذاکرات با تاجرا وتولید کنندگان دنیا حتی به اجبار هم شده است اصول ارتباطات را فراگرفته اند و می دانند چگونه با بهره گیری از علوم ودانش وتکنولوژی روز دنیا در کارهایشان ودر مذاکراتشان موفق شوند.حتی اگر نتیجه نهایی هم حاصل نکنند به طور قطه به گونه ای رفتار می کنند که تاثیر گذار باشند.

کار مشترکی که در هردو اجلاس وجود داشت سخنرانی ها ی رییس ونمایندگان اتاق ها در خصوص مسایل روزکشور و همچنینی موضوع بودجه بوده است.

اول در خصوص بودجه نوع تعامل هیات رییسه با اعضای منتقد وموافق بسیار اموزنده است. در اتاق بازرگانی اعضا نسبت به بودجه اتاق بازرگانی نقد کردند ورییس هیات رییسه با روی گشاده پذیرفت وبه گروه کارشناسی واگذار کرد تابررسی علمی وتحقیقی شود سپس مجدد در اجلاس مطرح گردد.

در اجلاس اتاق اصناف ایران مرسوم است که در جریان اجلاس آنچه که در قالب کمیسیون بودجه اتاق اصناف ایران به تصویب رسید به نمایندگان می دهند برای لحضاتی صحبت می کنند وسپس تصویب می شود وهمه راضی اند که اجلاس به خیر وخوشی تمام شد وکسی انتقاد از عملکرد رییس وهیات رییسه نداشته است.

بودجه اتاق بازرگانی برمبنای علمی وتحقیقی است که نیازهارا شناسایی کرده وبرایش برنامه عملیاتی تدوین می کند سچس بودجه برای برنامه مدون به اجلاس می اورد ولی در اتاق اصناف که مبنا گفت وگوهای شفاهی وتفاهم است بودجه ای مصوب می شود سپس هرزمان احساس کردند درامد محقق نمی شود فکر به حالش در طول سال می کنند این نشان می دهد که مبنای بودجه بندی علمی وبرنامه نیست.

اعضای اتاق اصناف ایران با این شیوه کاری خودشان را نخبگان اقتصادی دانسته و جلوی وزیر صمت ووزیردادگستری در سخنرانی هایشان به کلی گویی پرداخته واز وزیر نماینده دولت خواستند تابدون توجه به اخبار یک خبرگزاری”دبنا” کاری کنند که در راس ریاست اتاق اصناف وریاست اتحادیه باقی بمانند.

رییس اتاق اصناف ایران در سخنرانی اش به کلی گویی پرداخت و فقط مسایلی که همگان در گذشته با آشنا بوده وبارها در مصاحبه های تمام مسوولان اصناف ودلوت ومجلس شورای اسلامی مطرح شد را بیان کرد به همین دلیل بازخوردهایش در حدی بود که هیات ریییسه ودوستانش راضی باشند.

اما در آن سو رییس اتاق بازرگانی با سخنرانی اش نمایندگان مجلس شورای اسلامی ودولت وتصمیم سازان اقتصاد وفرهنگ ومسایل اجتماعی کشور را به چالشی می کشد که بازخورد بین المللی دارد . نمایندگان مجلس شورای اسلامی را به واکنش می کشد و دولت وبودجه بندی دولت رابه نقد می کشد. در سخنرانی اش از تحلیل های علمی نسبت به وبودجه بندی دولت استفاده می کند تا کمترین ایراد از سخنرانی اش گرفته شود.

رییس اتاق بازرگانی ایران در حالی سخنانش را بیان می کند مستندات دارد وهمیشه کارش رابا استنادبه قلم وکاغذ تبدیل به گزارش می کند وبه همین دلیل است که دولت بودجه خاصی هم به اتاق بازرگانی می دهد ولی درسوی دیگر از آنجایی که اتاق اصناف ایران عادت ندارد برنامه مدون داشته باشد وبخواهد برمبنای برنامه علمی وپژوهشی کار کند در نتیجه تاکنون نتوانسته در کرسی های حاکمیتی چندان موفقیتی داشته باشد.

البته علت عدم حضور در کرسی های تصمیم سازی کشور را خود اصناف بهتر می داند ونیازی به بازگویی نیست . نمونه اش همین اصرار به ماندن به هر روشی بر صندلی ریاست است. در حالی که در اتاق بازرگانی این موضوع با کمترین تنش انجام می شود.

اصناف اگر می خواهد در کرسی های حاکمیتی تصمیم ساز حضور داشته باشد هیچ راهی جز پوست اندازی ندارد وتا وقتی درب روی همین پاشنه می چرخد اعضای خانواده بزرگ اصناف انتظار نداشته باشند مشکلات دایمی آنها مرتفع گردد زیرا متصدیان واحدهای صنفی با نوشتن اسم روی برگ های رای است که تعیین می کنند تا چه زمانی بدون توجه به علم گرایی وتحقیق وپژوهش دانشگاهی مشکلات فعلی انها بیشتر هم بشود.

اصناف با علم گرایی می توانند در برنامه توسعه اقتصادی برای خودشان جایگاهی داشته باشند در غیر اینصورت با توسعه واسطه گری دیجیتالی در اقتصاد کشور شرای فعلی انها هم به طور جدی به خطر می افتد ودیگر نباید بگویند مشکل داریم چون با رای خودشان دارند برای چگونگی رفع مشکلاتشان تصمیم می گیرند.

کاش اصناف بدانند که موفقیت در نقد و نطرات مختلفی است که مخالفان نسبت به موافقان بیان می کنند ونرتسند که از سوی یک رسانه مورد نقد قرار می گیرندو به جای نقشه کشیدن برای حذف رقیب ورسانه به تعامل با مخالف ونقد کننده فکر کنند زیرا موفقیت در تعامل است .