در بسیاری از اتحادیه های صنفی در کلانشهرها وکشور به نظر می رسد صندل یریاست اتحادیه را ارثیه خانوادگی می دانند وروسای اتحادیه های صنفی تحت هیچ شرایطی اجازه نمی دهند فردی غیراز فرزندان یا اعضای خانواده هایشان رئیس اتحادیه شوند. آیا قانون نظام صنفی فقط برای وراث روسای اتحادیه های بی اثر است وبقیه باید فرمانبر انها باشند؟

ارباب رعیتی نوین در اصناف پایه گذرای شده است به گونه ای که با استفاده از خلا های قانون نظام صنفی در اجرا در کلانشهرها واتحادیه های صنفی کشور شاهدیم که روسای اتحادیه های صنفی قدرت بلامنازع بوده وخودشان را ارباب و کدخای اتحادیه می دانند .
در ارباب و رعیتی نوین اتحادیه های صنفی رئیس اتحادیه اعضا را با نگاه نوین خودش فرمانبر خویش می دانند به گونه ای که انتظار دارند هرچی می خواهند همان شود.
اربابان نوین صنفی وقتی دیدند با اجرای قانون نظام صنفی مشمول محدودیت حضور در راس اتحادیه می شوند تلاش کردند در درجه اول فرزند واگر نشد نوه واگر هم نشد یکی از نزدیکترین بستگان نسبی را به سمت ریاست اتحادیه بگمارند. انها به اعضا هم دستور می دهند فقط به این فرد نسبی رای بدهند.
اینکه چطور می شود اعضای اتحادیه حاضرشوند به تنها فرد مدنظر رئیس اتحادیه رای دهند نیاز به آسیب شناسی جدی دارد اما یکی از راههای گرفتن رای از اعضا به جز سابقه وسایر امور جاری تهدید است.
برخی از روسای اتحادیه ها از انجایی که دهها سال رئیس اتحادیه بودند و با تمام منابع قدرت در بخش دولتی و کمیسیون نظارت ارتباط تنگاتنگی دارند توانستند به نوعی اهرم فشار ایجاد کنند و به همین دلیل است که حرف رئیس اتحادیه را می خوانند چون واحدهای صنفی مشکلات مالیاتی وشهرداری وبیمه دارند.
به طور نمونه ، در یکی از استانهای مرکزی کشور رییس یک اتحادیه پسر خودش را بر صندلی ریاست نشانده است والان خودش تمام امور مربوط به اتحادیه را با امضای پسرش انجام می دهد. این فرد علی رغم اینکه رئیس اتحادیه نیست ولی عضو هیات رئیسه اتاق اصناف شهرش است. این فرد برادر همسر رئیس اتاق اصناف است. با وجود اینکه هیچ سمتی در اتحادیه ندارد ولی هنوز عضو هیات رئیسه اتاق اصناف است و مثل سالهای قبل به جای رئیس اتاق اصناف برای اتحادیه های صنفی تصمیم می گرد و از حقوق مزایای بسیار عالی هم بهره می برد . مشکلی هم بابت امور مالیاتی خودش و پسرش و رئیس اتاق اصناف وجود ندارد.
اگر بخواهیم نظیر این نمونه با روشهای دیگر را بیان کنیم برای هرروز خبر وتحلیل داریم. اما چرا کمیسیون نظارت بر اصناف شهرستانها ومراکز استان نسبت به این موضوع هیچ گونه اقدامی نمی کنند؟
چرا دبیرخانه هیات عالی نظارت ومرکز اصناف وزارت صمت از جلوی ارباب رعیتی نوین را نمی گیرد؟
چرا باید روسای اتحادیه های صنفی صندلی ریاست واتحادیه صنفی رابه عنوان ارث به خانواده خودشان هبه کنند؟ آیا اتحادیه صنف فقط متعلق به یک نفر است؟

  • نویسنده : همت الله شکری اطاقسرا