به گزارش پایگاه خبری کار و نشان دبنا به نقل از اتاق اصناف تهران ، سيدعلي اصغر بهبهاني، رئيس اتحاديه توليدکنندگان و فروشندگان کالاي کشباف و جوراب تهران گفت: مشکلات هزينه هاي جانبي بر توليد مانند ماليات بر ارزش افزوده، سود تاجر، حمل و نقل، مخارج مرتبط با ثبت سفارش و . . . همگي موجب شده توليدکننده نتواند با خيالي آسوده به توليد بپردازند؛ ضمن اينکه توليدکننده در ايران بايد از هزاران مسير سخت و پر پيچ و خم عبور کند تا بتواند کالاي خود را به بازار روانه سازد.
بهبهاني در ادامه تصريح کرد: تلاش براي تامين نخ مورد نياز از دغدغه هايي است که متاسفانه دايم با صنف همراه است. زمان طولاني به انتظار باز شدن درهاي ورود نخ از ازبکستان بوديم که به شکر خدا و تلاش توليدکنندگان و اقدامات دفتر نساجي وزارت صمت توانستيم از اين کشور به مقدار محدود نخ مورد نياز را تامين کنيم. هزينه هاي صرف شده در اين مسير حبابي را در قيمت محصول نهايي ايجاد مي کند، انتظار براي تاييد ثبت سفارش از جمله اين معضلات است.
وي ادامه داد: تاجر يک ماه بايد منتظر بماند تا ارز مورد نيازش تاييد شود. امروزه بر اساس کارشناسي اتحاديه هر يک کيلو نخ با قيمت ۱۸۶ هزار و ۷۰۰ تومان به دست بافنده مي رسد که يک سوم اين مبلغ با درايت و مديريت مسئولان مي تواند کاملاً حذف شود.
بهبهاني تاکيد کرد: اين فاصله قيمت، فرصتي را براي تاجر و توليدکننده خارجي فراهم مي کند؛ چرا که دولت مي تواند يک سوم از مخارجي که به ما تحميل مي شود و بالغ بر ۶۰ هزار تومان است را تامين کند تا قيمت توليدات داخلي برابر قيمت کالاي خارجي شود.
رئيس اتحاديه توليدکنندگان و فروشندگان کالاي کشباف و جوراب تهران تصريح کرد: توليدکنندگان در ايران هر چه مي کوشند تا هزينه ها را کاهش دهند متاسفانه با سبقت توليدکننده خارجي به دليل ارائه تسهيلات دولت ها به توليدکنندگان؛ کاري از پيش نمي برند. با اين حال با سود بسيار اندک از آنجا که عاشق کارشان مي باشند مشغول به کار هستند.
وي با بيان اينکه تا کنون توانسته ايم کالاهايي را به کشورهاي افغانستان، روسيه و عراق صادر کنيم افزود: در صورت حمايت از سوي دولت، با وجود پتانسيل نيروي کار زبده و خوب در کشور، توان تسلط بر تمامي بازار منطقه را داريم.
بهبهاني با اشاره به توليد نخ در کشور گفت: ميزان توليد داخلي نخ تنها مي تواند ۳۰ درصد از نيازمان را تامين کند و ما ناچار هستيم ۷۰ درصد ديگر را از واردات تامين کنيم. دولت بايد به توليدکنندگان ارزش و بها بدهد. ارائه تسهيلات کمترين تقاضا و خواسته از سوي توليدکننده است. اگر کشوري با رونق اقتصادي بالا مي خواهيم بايد توليد را قوي کنيم.
