به گزارش خبرنگار” دبنا” پیرمرد وپیشکسوت مورد نظر بیش از ۳۵سال است که رییس اتحادیه حوزه عکاسی است و مدتها قبل متاسفانه دچار بیماری و سکته شده و توانایی راه رفتن ندارد به همین دلیل مجبور است برای حفظ تعادل از عصای چهار پایه استفاده کند تا به زور راه برود اما با این شرایط روزهایی را در هفته به اتحادیه می رود تا دقایقی حضور داشته وامورات را هدایت کند.

برای این پیشکسوت بزرگوار اصناف ایران که سالها در عرصه کشوری هم تلاش های داشتند آرزوی سلامتی وطول عمر با عزت داریم اما این موضوع نشان می دهد که صندلی ریاست برای افرادی که حتی یکبار رییس اتحادیه شدند به لحاظ مالی و معنوی چنان جذابیتی دارد که تا آخرین لحظه هم حاضر به از دست دادنش نیستند.

چند سال قبل در تهران فردی که بیش از۳۵سال رییس اتحادیه بود همیشه میگفت جانش به صندلی ریاست اتحادیه بسته است. وی ساعاتی بعد ازاینکه مجبورشد به حکم قانون صندلی ریاست را به فرد جانشین تحویل بدهد فوت کرد.

این دو نمونه نشان می دهد که صندلی ریاست برای روسای اتحادیه های صنفی فعلی حتی از سلامتی وجان هم با ارزش تر است زیرا منافع مالی ومعنوی ورانت اطلاعاتی واعتباری بسیاری برایشان دارد واگر صندلی ریاست را از دست بدهند جایگهای در اتحادیه ها ندارند.

در تازه ترین شیوه ماندگاری در هیات مدیره با توجه به اینکه کم کم اطمیمنان حاصل کردند که ماده ۲۲ قانون نظام صنفی بدون هیچ تفسیرتغییری اجرا خواهد شد هم راه فراری برای حضور در هیات مدیره نیست روسای اتحادیه‌های تهران در برخی اتحادیه ها به عنوان بازرس هیات مدیره برای انتخابات ثبت نام کردند حتی اگر حق رای نداشته باشند.

برخی از روسای اتحادیه ها نیز به نام فرزند یا یک از بستگان اصلی پروانه کسب صادر کردند و از این طریق می‌خواهند حضورشان را مستدام ببخشند.

راستی این همه ترفند برای ماندن در هیات مدیره اتحادیه های صنفی برای چیست؟ شما که هرروزاز خسته شدن می نالید ومی گوید کاش بشود رفت پس چرا این همه راه می سازید تا بمانید؟ واقعا این قدر رانت اطلاعاتی ومالی واعتباری دارد؟

به زودی از صدور پروانه کسب ۱۲ روزه وحضور در انتخابات پرده برداری می کنیم.