هیات رییسه اتاق اصناف ایران وشهرستانها در سراسر کشور  و روسای اتحادیه های صنفی که فقط دنبال صندلی ریاست هستند نقش انها در کنترل بازار تاکنون چه بوده است؟ درطول دهه ۹۰ کدام کار مفید برای اقتصاد کشور را هیات رییسه اتاق اصناف و روسای اتحادیه های صنفی داشتند؟ چرا باید مردم ومتصدیان واحدهای صنفی در کشور برای گرم شدن تنور لابی های برخی روسای اتحادیه های صنفی سوزانده شوند تا مسوولان به این دسته از روسای اتحادیه های صنفی راه بدهند؟

همانطور که در اخبار دیدید وخواندید هفته گذشته قیمت ماکارونی ونان های حجیم آزادسازی شد وقیمت هایش گران شد. به محض گرانی قیمت ها ماکارونی در قفسه های فروشگاه ها حذف شدند به گونه ای که دیگر کمترکسی می توانست مثل ماه قبل ماکارونی پیداکند.

در روزهای که بازار آمده التهاب بود برخی مسوولان در وزارت صمت تلاش کردند و حداقل بخشی از بازار مصرف ماکارونی را تامین کردند این در حالی بود که در این مسیر اثری از اعضای هیات رییسه اتاق اصناف ایران نبود.

هیات رییسه اتاق اصناف ایران کجا بودند؟

قرار بود روز ۱۹ اردیبهشت ماه جاری انتخابات هیات مدیره اتحادیه کسب وکار نوین برگزار شود اما در یک اقدام هوشمندانه تصمیم گرفته شد تا به منظور شفاف سازی عملکرد و فعالیت واحدهای صنفی کسب وکار نوین این اتحادیه به دوبخش خدماتی وتوزیعی تقسیم شود وهریک اتحادیه وهیات مدیره مجزا داشته باشد.

همین قدر فعلا بدانید که در کشور ۱۲۰ هزار نماد الکترونیک “ای نماد ” برای واحدهای صنفی کسب وکار نوین صادر شد اما فقط سه هزار واحد صنفی عضو این اتحادیه هستند . چرا؟بقیه کجا فعالیت دارند؟

همزمانی این موضوع با گرانی وکمبود ماکارونی باعث شد تا مشاورعالی هیات رییسه و یک عضو هیات رییسه که از قضا اموزش متقاضایان پروانه کسب از اتحادیه کسب وکارنوین به اتاق اصناف وی سپرده شده است از موضوع تفکیک اتحادیه کسب وکار نوین ناراحت شوند به همین دلیل  این دونفر همراه با رییس اتاق اصناف ایران که در تهران تشریف نداشتند در حال تهیه نامه ای برای وزیر صمت بودند تا جلوی تفکیک را بگیرند.

نامه ارسال شد اما موثر واقع نگردید و انتخابات به تعویق افتاد. تفکیک هم قرار شد به طور حتم انجام شود. این وسط نکته ای معلوم شد.

مثل همیشه برخی روسای اتحادیه های صنفی که از سال ۹۸ تاکنون نمی خواهند و این قدرت را تاالان داشتند در مقابل قانون با لابی ایستادگی کرده ونگذارند انتخابات اتحادیه هایشان برگزار شود چنان جسور شدند که این بار برای وزیر ودولت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم داشتند نقشه راه تعیین می کردند.البته باید به قائم مقام وزیر صمت تبریک گفت که ای نشرایط را فراهم کرد تا فقط اعضای هیات رییسه اتاق اصناف ایران وتهران مشکلی داشتند طی جلسه ای خصوصی با ایشان به خواسته هایشان برسند. اما آقای قائم مقام وزیر صمت در شهرستان ها وضع کاملامتفاوت است.

اینها که هیات رییسه اتاق اصناف ایران را هم در اختیار دارند دیگر برایشان بازار و متصدیان واحدهای صنفی و مدیریت وکنترل بازار اصلا مهم نیست وفقط یک راه را می شناسند. تا دبیرخانه نامه ای زد بدو بدو به دفتر مفتح قائم مقام وزیر صمت رفته و به هر طریق ممکن از او بخواهند تا خواسته اشان را اجابت کند وتاکنون هم موفق شدند به تمام خواسته هایشان برسند.

حال که هیات رییسه اتاق اصناف ایران فقط در فکر از دست نرفتن صندلی ریاست اتحادیه است. بهتر است دبیرخانه هیات عالی نظارت بر اصناف جلسه اضطراری تشکیل داده و علت گرانفروشی واحتکار و کمبود های ساختگی در بازار را بررسی کرده ومدیریت بازار را به بسیج اصناف کشور بسپارد.

دوران کرونا را به خوبی به یاد داریم که اگر بسیج اصناف همین اقدامات ساده را انجام نمی داد واگر تولیدوعرضه ماسک به دست روسای اتحادیه ها وبرخی اتاق اصناف واز جمله اتاق اصناف ایران بود فاکتورهیا انچنانی را شاهد بودیم. همانطور که در ایام کرونا در اتاق اصناف ایران ماسک فروشی راه انداخته بودند.

باتوجه به ازاد سازی نرخ برخی اقلام کالا و اینکه حواس هیات رییسه اتاق اصناف ایران به صندلی های ریاست در شهر واستانو اتاق ایران است مردم گناهی ندارند که شاهد آشفتگی در بازار باشند متصدیان وواحدهای صنفی هم نمی دانند کمبودها رابه کجا اعلام کنند دراین آشفتگی بازار تنها راه حل سپردن کنترل بازار به بسیج اصناف کشور است تا تجربه همگرایی با مردم را به هیات رییسه اتاق اصناف ایران وبرخی روسای اتحادیه های صنفی در عمل نشان دهند.

عملکرد اخیر هیات ریسه اتاق اصناف ایران وبرخی روسای اتحادیه های صنفی استمرار طلب در جریان کمبودهای بازار در خصوص ماکارونی مصداق یک ضرب المثل قدیمی است” بازار را آب ببرد هیات رییسه اتاق اصناف ایران وبرخی روسای اتحادیه های صنفی را خواب صندلی ریاست می برد”.